Zabieg lobotomii: kontrowersyjna procedura medyczna

Zabieg lobotomii to kontrowersyjna procedura medyczna, która miała swoje apogeum popularności w pierwszej połowie XX wieku.

Pomimo tego, że była kiedyś stosowana jako metoda leczenia różnych zaburzeń psychicznych, obecnie uważana jest za przestarzałą i etycznie wątpliwą praktykę.

Co to jest lobotomia?

Lobotomia, znana również jako lobektomia przedczołowa, to neurochirurgiczna procedura polegająca na przecięciu połączeń między płatem czołowym mózgu a resztą struktur mózgowych. Celem tego zabiegu było zmniejszenie objawów zaburzeń psychicznych, takich jak schizofrenia, depresja czy nerwice.

Historia lobotomii

Zabieg lobotomii został zapoczątkowany przez portugalskiego neurologa Egasa Moniza w latach 30. XX wieku. Moniz przeprowadził pierwszą lobotomię na ludziach, za co w 1949 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie medycyny. Wkrótce lobotomia stała się popularną metodą leczenia zaburzeń psychicznych, szczególnie w Stanach Zjednoczonych.

Techniki lobotomii

Początkowo lobotomia była przeprowadzana poprzez wiercenie otworów w czaszce i wprowadzenie narzędzia do mózgu. Później, z inicjatywy lekarza Waltera Freemana, została opracowana technika lobotomii przez oczodoły, znana jako lobotomia przedczołowa transorbitalna. Ta mniej inwazyjna metoda stała się szeroko stosowana w latach 40. i 50. XX wieku.

Skutki lobotomii

Chociaż niektóre przypadki lobotomii były uznawane za sukcesy, wielu pacjentów doświadczało poważnych i trwałych skutków ubocznych. Wśród możliwych konsekwencji po zabiegu były zmiany osobowości, utrata kontroli nad emocjami, deficyty poznawcze oraz problemy z funkcjami motorycznymi.

Kontrowersje i upadek lobotomii

Stopniowo opinia publiczna zaczęła kwestionować etykę i skuteczność lobotomii. Wraz z rozwojem nowych metod leczenia zaburzeń psychicznych, takich jak farmakoterapia i terapia poznawczo-behawioralna, popularność lobotomii zaczęła spadać. W latach 50. i 60. XX wieku zanikła praktycznie całkowicie.
Zabieg lobotomii był kontrowersyjną praktyką medyczną, która wywołała wiele dyskusji na temat etyki i skuteczności interwencji chirurgicznych w mózgu. Choć w przeszłości była stosowana jako metoda leczenia zaburzeń psychicznych, obecnie jest uznawana za przestarzałą i zastąpioną przez bardziej nowoczesne i bezpieczne terapie. Historia lobotomii stanowi ważny punkt odniesienia w zrozumieniu rozwoju psychiatrii i neurochirurgii.