Non omnis moriar – co to znaczy?

Non omnis moriar, tłumaczone z łaciny jako “Nie wszystek umrę”, to sentencja, która ma głębokie znaczenie filozoficzne i kulturowe.

Wywodzi się z łacińskiego wiersza Horacego, znanego rzymskiego poety. Choć z pozoru może brzmieć prosto, to w rzeczywistości otwiera drzwi do refleksji nad naszą kondycją ludzką i dziedzictwem, jakie pozostawiamy za sobą.

Źródło sentencji

Non omnis moriar pochodzi z Ody, jedenastego zbiorku Horacego. W wersie 9, Horacy napisał: “Exegi monumentum aere perennius. Non omnis moriar.” Co można przetłumaczyć jako: “Wzniosłem pomnik trwalszy niż brąz. Nie wszystek umrę.” Horacy podkreślał w ten sposób, że jego dzieło literackie będzie trwało wiecznie, przekazując jego myśli i idee nawet po jego śmierci.

Interpretacja

Non omnis moriar nie oznacza dosłownie, że człowiek nie umrze w sensie fizycznym. Raczej odnosi się do idei, że część naszego istnienia przetrwa po naszej śmierci. To może być w formie dziedzictwa kulturowego, wpływu na innych ludzi, czy też naszych dzieł sztuki, literatury, czy nauki. Ludzie pozostawiają ślad w historii poprzez swoje czyny, myśli i działania, co sprawia, że w pewnym sensie są nieśmiertelni.

Przykłady

W historii spotykamy wiele przykładów, gdzie sentencja “Non omnis moriar” znalazła swoje odzwierciedlenie. Na przykład, dzieła wielkich mistrzów sztuki, takich jak Leonardo da Vinci czy Michelangelo, przetrwały wieki i są nadal podziwiane przez ludzi na całym świecie. Ich geniusz artystyczny nadal inspiruje i fascynuje kolejne pokolenia.
Podobnie, wielcy myśliciele, filozofowie i naukowcy pozostawili po sobie niezatarte ślady w postaci swoich teorii, idei i odkryć. Ich wkład w rozwój ludzkiej wiedzy i cywilizacji jest niezaprzeczalny, i mimo że fizycznie już nie żyją, ich dziedzictwo trwa nadal.
Sentencja “Non omnis moriar” przypomina nam o tym, że nasze życie nie kończy się na naszej śmierci. To, co zostawiamy po sobie, ma znaczenie i wpływ na przyszłe pokolenia. Możemy kształtować świat poprzez nasze działania, słowa i twórczość, i w ten sposób stawać się nieśmiertelnymi w pamięci potomnych. Dlatego warto dążyć do tego, aby nasze dziedzictwo było pozytywne i inspirujące, abyśmy mogli naprawdę powiedzieć: “Nie wszystek umrę”.