Mononukleoza – tajemnicza choroba wirusowa

Mononukleoza, nazywana potocznie “chorobą pocałunku”, jest powszechnie występującą, ale często niezrozumianą chorobą wirusową.

Choć wiele osób słyszało o niej, nie wszyscy zdają sobie sprawę z jej dokładnej natury i skutków. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej mononukleozie – jej objawom, przyczynom oraz metodzie leczenia.

Czym jest mononukleoza?

Mononukleoza, znana również jako gorączka pokasłania, jest chorobą wywoływaną przez wirusa Epstein-Barr (EBV), który należy do rodziny herpeswirusów. EBV jest bardzo rozpowszechniony – według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), do 95% dorosłych na całym świecie ma przeciwciała przeciwko niemu, co oznacza, że ??przeszli przez niego zakażenie w przeszłości. Choroba ta występuje głównie u osób w wieku od 15 do 30 lat, ale może dotknąć także dzieci i osoby starsze.

Objawy mononukleozy

Objawy mononukleozy są zróżnicowane i mogą przypominać inne choroby, co utrudnia jej rozpoznanie. Typowe objawy obejmują:

Wysoką gorączkę
Ból gardła

Powiększenie węzłów chłonnych, szczególnie w okolicach szyi i pach
Powiększenie śledziony

Osłabienie i zmęczenie
Ból głowy
Bóle mięśniowe i stawowe
Wysypka

Objawy te mogą trwać od kilku tygodni do kilku miesięcy, a zmęczenie może utrzymywać się przez jeszcze dłuższy czas.

Przyczyny

Główną przyczyną mononukleozy jest zakażenie wirusem Epstein-Barr. Wirus ten jest przenoszony drogą kropelkową, czyli poprzez kontakt z śliną zakażonej osoby. Popularna nazwa “choroba pocałunku” wynika z tego, że często dochodzi do zarażenia podczas wymiany śliny, ale można się nią zarazić także poprzez kontakt z przedmiotami zanieczyszczonymi śliną chorej osoby.

Diagnostyka

Diagnoza mononukleozy może być trudna ze względu na jej zróżnicowane objawy, które mogą przypominać inne choroby, takie jak grypa czy angina. Lekarz może zlecić badanie krwi, aby sprawdzić obecność specyficznych przeciwciał, które wskazywałyby na zakażenie wirusem Epstein-Barr.

Leczenie i profilaktyka

Nie istnieje specyficzne leczenie mononukleozy. Zazwyczaj zaleca się łagodzenie objawów poprzez odpoczynek, picie dużych ilości płynów, stosowanie leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych oraz unikanie aktywności fizycznej, która mogłaby zwiększyć ryzyko uszkodzenia śledziony. W przypadku poważniejszych objawów, takich jak silne bóle gardła czy trudności z oddychaniem, może być konieczne leczenie szpitalne.
Profilaktyka mononukleozy opiera się głównie na unikaniu bezpośredniego kontaktu ze śliną zakażonych osób oraz dbaniu o higienę osobistą, taką jak częste mycie rąk. W niektórych przypadkach, szczególnie u osób pracujących w zawodach medycznych, można rozważyć szczepienie przeciwko wirusowi Epstein-Barr, choć obecnie takie szczepionki nie są powszechnie dostępne.
Mononukleoza to choroba wirusowa, która może być uciążliwa i prowadzić do długotrwałego osłabienia organizmu. Choć jej objawy mogą przypominać inne infekcje, zawsze warto skonsultować się z lekarzem w przypadku wystąpienia nietypowych dolegliwości, zwłaszcza jeśli towarzyszy im przedłużające się zmęczenie. Świadomość tej choroby oraz odpowiednie środki ostrożności mogą pomóc ograniczyć jej rozprzestrzenianie się i skutki dla zdrowia publicznego.